ikimiz de dinleyeceksek
sessizlik ceviz bir masa gibi aramızda duracak.
masanın bir tarafında ben
boşluğa bağdaş kurmuş otururken,
tüm dilini yutmuşlarla birlikte yere bakacağım.
masanın diğer
tarafında sen,
rabıtanın arasına düşen sözcüklerin akıbetini
dile gelmiş tahtakurularına soracaksın.
bundan böyle
altın oranda duran bir sessizlikte anlaşacağız seninle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder